c'hellez

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus gellez gant ur c'hemmadur dre vlotaat (g > c'h)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	gellez
dre vlotaat	c'hellez
amreizh	c'hellez

c'hellez /ˈɣɛlːes/

1. Furm kemmet ar verb gellout en eil gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

• War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :

a) — Her lavaret a c'hellez, va den ; me am eus dija gwelet meur a hini. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 155.)

b) Ne vin ket da vevel, da sklav, da reiñ dit kement a c'hellez c'hoantaat, ha muioc'h ? — (Roparz Hemon (diwar Chr. Marlowe), Fostus an doktor daonet in Pemp pezh c'hoari berr, Skridoù Breizh, Brest, 1944, p. 99.)

Stummoù all

• c'hallez