sebeliet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar sebel-, pennrann ar verb sebeliañ, ur glebiadur notet -i-, hag an dibenn-ger -et

Furm verb

sebeliet /seˈbeljet/

1. Anv-gwan-verb ar verb sebeliañ
   • Hag an arched kemeret, en dro gentañ, evit ober ur fars, a deuas, en eil gwech, da vezañ un arched a-zevri, rak, antronoz, ar republikan a voe sebeliet en arched-se. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 31.)
   • — [...]. Ar pôtr a ranko bea badeet, hag ar vamm sebeliet... [...]. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 12.)

Troidigezhioù

• galleg : enseveli ^(fr)