sardonenniñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn sardonenn hag al lostger -iñ

Verb

sardonenniñ /sardɔ̃ˈnɛnːĩ/ verb gwan (anv-gwan-verb : sardonennet) (displegadur)

  1. Sardoniñ ; boudal, fraoñval, froumal, safroniñ (diwar-benn amprevaned 'zo)
  2. (dre skeudenn-lavar) Grozmolat ; soroc'hal
    • Goude koan e veze gwashoc'h c'hoazh ; a-drugarez d'al lonkerien o sardonenniñ en-dro d'an daol-zink, [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 131.)
  3. Kanañ a vouezh izel gant ar genoù serret ; mouskanañ

Troidigezhioù