sabrinier
Brezhoneg
|
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Furm anv-kadarn
sabrinier /saˈbrĩnjɛr/
- Furm lies an anv-kadarn sabrenn
- - [...] ; aze e weli a bep seurt sabrinier ; [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 118.)
- [...] ; ar zoudarded a zavaz var he lerc'h hag ho zabrinier a ziridigne, dre ma'z eant, enn eur steki ouc'h ho divesker. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 224.)
- C'houec'h pe zeiz a dec'has diwar e hent hag a dennas o sabrinier; [...].. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 160.)
- [...], met kaer hor boa gortoz ne oa kelou ebet eus o sabrinier hag o fuzuilhoù. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 282.)
- Armet e oant holl gant fuzuilhoù, baionetezoù ha sabrinier, hag e youc'hent gwashañ ma c'hellent. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 43.)