diridigne

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar diridign-, pennrann ar verb diridignat, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

diridigne /diriˈdĩɲe/

  1. Furm ar verb diridignat e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
[...] ; ar zoudarded a zavaz var he lerc'h hag ho zabrinier a ziridigne, dre ma'z eant, enn eur steki ouc'h ho divesker. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 224.)

Troidigezhioù