reutaat

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-gwan reut hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at)

Verb

reutaat /røˈtɑːt/ verb gwan (anv-gwan-verb : reutaet) (displegadur)

1. Dont da vezañ reutoc'h
   • <skouer.>

reutaat verb kreñv eeun

1. Lakaat da vezañ reutoc'h:
   • Reutaat a reas e gorf, reutaat a reas e vouezh, [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 46.)

Troioù-lavar

• reutaat ur yalc'h : peurleuniañ anezhi

Troidigezhioù

• galleg : (se) raidir ^(fr)