ranket
Neuz
Brezhoneg
- Savet diwar rank-, pennrann ar verb rankout, hag an dibenn-ger -et.
Furm verb
ranket /ˈrãŋ.ket/
- Anv-gwan-verb ar verb rankout.
- Va, deut eo raktal an oabl da vezañ du-peg, ha ranket am eus enaouiñ al lutig da beurgannañ va c'houez. — (Jarl Priel, Gwener ar Groaz, Al Liamm niv. 25, Meurzh - Ebrel 1951, p. 35.)
- Ranket am boa eveljust leuskel gisti Mailly d'en em zibab evel ma ouient, [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 29.)
- Ranket e-nevoa ober tri astenn d'e houzoug da gas ar hrampouez teuh-se d'an traoñ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 27.)
- Ranket em-oa mond da gestal eur re votou-ler d'am mab. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 254.)
- Honnezh he devoa c'hoarzhet ken he devoa ranket azezañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 48.)