Mont d’an endalc’had

plijet

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar bennrann plij (eus ar verb plijout) hag an dibenn-ger -et.

Furm verb

plijet /ˈpli:ʒet/

  1. anv-gwan-verb, implijet gant ar verb-skoazell bezañ: Bezañ plijet: bezañ laouen, bezañ stad en den.
  2. bezañ bet plijet udb da ub
  3. Bezañ bet plijet gant ub ober tra pe dra : bezañ bet c'hoant ober tra pe dra.
  4. Bezañ plijet un dra gant ub (e-lec'h da ub)
    • Mad eo, o Tad, p'e guir eo plijet evelse ganehoc'h [1]
  5. Gant ar verb-skoazell kaout:


Furm verb

  1. doare-sujet, en droienn plijet gant unan bennak ober un dra bennak
    • Plijet gant Doue e ve peadra d'az tasprenañ ! — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 182.)
    • Plijet gant Doue e ve deuet ann deiz-ze ha ne ve mui netra euz a gement a ia gant ann amzer ! — (JKS, p. 388.)
    • Spered Santel, Spered a sklêrijenn, Plijet ganeoc'h ennomp bremañ diskenn, ... Kantik.
  2. dre verrdro : plijet hepken

Deveradoù


Furm verb

plijet

  1. plijit


Notennoù