peurc'hraet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar peurc'hra-, pennrann ar verb peurober, hag an dibenn-ger -et

Furm verb

peurc'hraet /pœrˈxrɛːt/

1. Anv-gwan-verb ar verb peurober
   • Kado a c'hortozas ken a voe peurc'hraet e bedenn, ha neuze e lâras dezhañ : [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 140.)
   • Sane. — Mat ! ma vijen bet aet eur bloaz pe zaou hepken d'ar skol gant an aotrou Kerlaban, em bije peurc'hraet va studi hag em bije gellet beza eun alvokad eus ar re wella. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 45.)
   • — « Mat e vo d'eoc'h kaout pasiañted. Ne daimp kuit nemet pa vo peurc'hraet hol labour. [...]. » — (Abeozen, Dremm an Ankou, Skridoù Breizh, 1942, p. 151.)
   • AN ANKOU. — [...]... 'C'hanta, peurc'hraet eo ho tiviz ? [...]. — (Jarl Priel, Ar Baleer-Bro, Sav niv. 26, Goañv 1943, p. 82.)
   • « Lavaret en deus din avat e ranken gortoz ken na vije peurc'hraet al labour edo oc'h ober evit ur marc'hadour a Vontroulez. » — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 12.)
   • [...], ha ne oa ket peurc'hraet niverenn-bellgomz ar gêr gantañ pa dremenas ur soñj all dre e benn. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 8.)

Troidigezhioù

• galleg : accompli ^(fr) , achevé ^(fr) , parfait ^(fr) , terminé ^(fr)