peurober
Neuz
Brezhoneg
Verb
peurober /pœˈroːbɛr/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : peurc'hraet) (displegadur)
- Ober (un dra bennak) penn-da-benn
- Chomet int da beurober. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 223.)
- Ar re a chomo aze a beurc'hraio. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 223.)
- Ha bezañ ez eus ezhomm diouzh ur freilh vat evit peurober al laz-dornañ ? — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 84.)