mezhek

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn mezh hag al lostger -ek.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	mezhek
Derez-uheloc'h	mezhekoc'h
Derez-uhelañ	mezhekañ
Derez-estlammiñ	mezhekat

mezhek /ˈmeːzek/

1. En deus mezh:
   • Antronoz e kuitae ar barrez, brudet ha mezhek. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 29.)
   • Eun aluzon dalvoudek
     Eo skoaziañ eur paour mezek. — (Emil ERNAULT, MOJENNOU BREZONEK koz ha neve ha troïdigez c'hallek, ST-BRIEUC, 1937, p. 195.)
   • Yun a ya d'he heul, mezhek. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 39.)
   • [...], ken mezhek hag ur vatezh yaouank laosket ganti al laezh da zantañ, rak c'hwitet am boa war va arnodenn, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 79.)
   • Ruziañ a reas, mezhek, [...]. — (Ronan Huon, Ar Gwennili-mor, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 412.)
   • Neuze e c'hellas ar paotr dastum e skasoù hag en em ripañ kuit, gleb-teil, badaouet ha mezhek, dindan an hu a rae warnañ e genseurted o c'hoarzhin goap dezhañ. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 29.)

Gerioù heñvelster

• lostek
• toutek

Deveradoù

• mezhekaat
• mezhekadur
• mezhekaus

Troioù-lavar

• bezañ mezhek evel ul louarn bet tapet gant ur yar : kaout mezh vras

Troidigezhioù

• alamaneg : beschämt ^(de) , zurückhaltend ^(de)
• esperanteg : hontema ^(eo)
• galleg : honteux ^(fr)

• gresianeg : ντροπαλός ^(el) (dropalόs)
• japaneg : 恥ずかしい ^(ja) (hazukashī)
• saozneg : ashamed ^(en)