Mont d’an endalc’had

gellas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gell-, pennrann ar verb gellout, hag an dibenn-ger -as.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep gellas
dre vlotaat c'hellas
amreizh c'hellas

gellas /ˈɡɛlːas/

  1. Furm ar verb gellout e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
Evelato ne c'hellas ket mont ker buan ha ma krede da gaout ar roue. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 66.)
Lom a zigoras e zaoulagad ar brasañ ma c'hellas, hag a sellas. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 19.)

Troidigezhioù