gallas

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gall-, pennrann ar verb gallout, hag an dibenn-ger -as.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	gallas
dre vlotaat	c'hallas
amreizh	c'hallas

gallas /ˈɡalːas/

1. Furm ar verb gallout e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, ar rannig-verb nac'h na, ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :

Pa welas ar jeant anezhañ, e c'hoantaas sevel ; mes ne c'hallas ket. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 35.)

[...] an Eilvaer en em gave en e gichen ha na c'hallas ket respont dre ma 'z oa o cheñch jod d'e vutun-chaok. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 23.)

Pep hini a c'hallas neuze ober war-dro e vloñsadennoù ha kempenn e zilhad. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 29.)

Stummoù all

• gellas

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) put ^(fr)
• spagnoleg : (ella, él, ello ; usted) pudo ^(es)