gallas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gall-, pennrann ar verb gallout, hag an dibenn-ger -as.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep gallas
dre vlotaat c'hallas
amreizh c'hallas

gallas /ˈɡalːas/

  1. Furm ar verb gallout e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
Pa welas ar jeant anezhañ, e c'hoantaas sevel ; mes ne c'hallas ket. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 35.)
[...] an Eilvaer en em gave en e gichen ha na c'hallas ket respont dre ma 'z oa o cheñch jod d'e vutun-chaok. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 23.)
Pep hini a c'hallas neuze ober war-dro e vloñsadennoù ha kempenn e zilhad. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 29.)

Stummoù all

Troidigezhioù