merdeiñ
Brezhoneg
|
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Verb
merdeiñ /mɛrˈdɛĩ/ verb gwan (anv-gwan-verb : merdeet, mordoet) (displegadur)
- Dilec'hiañ war vor e bourzh ur vag, ul lestr, o heuliañ un hent merket
- — Dañjerus a-walc'h marteze, nemet ar re gozh a ouie merdeiñ. Diouzh an amzer ha diouzh ar mor e ouient mat, ya gal ! [...]. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 134.)
- Da be vad merdeiñ ken pell all
ma'z eo ret mont d'ar strad ouzh genoù an aber ? — (Alan Stivell, Stok ouzh an enez (kanaouenn).)