meinata

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn mein hag al lostger kevrennek -ata (diwar -at hag -a).

Verb

meinata /mɛjˈnatːa/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : meinataet) (displegadur)

1. Strinkañ mein ouzh unan bennak
   • E-giz ma vije bet un emglev kuzh etre an daou rumm emgannerien, e stagjont asambles da veinata didruez paotred ar foetoù. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 206.)
2. (Ent strizh) Lazhañ unan bennak a daolioù mein ; labezañ

Deveradoù

• em em veinata

Troidigezhioù

1. galleg : frapper à coups de pierres ^(fr)
2. galleg : lapider ^(fr)