marvjent

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar marv-, pennrann ar verb mervel, hag an dibenn-ger -jent

Furm verb

marvjent /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb mervel e trede gour lies an amzer dic'hallus, en doare-divizout
Sada ma voe taolet, hag ar wreg a c'houlennas mont, hi hag he zud, d'ar baradoz pa varvchent. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 88.)

Troidigezhioù