mac'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen mac'h
Derez-uheloc'h mac'hoc'h
Derez-uhelañ mac'hañ
Derez-estlammiñ mac'hat

mac'h /ˈmɑːx/ (furm vihanaat : mac'hik)

  1. Pounner (diwar-benn an amzer)

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Troidigezhioù

Etimologiezh

Savet diwar ar stagell isurzhiañ ma hag ar gensonenn c'h lakaet dirak ar verboù bezañ pe mont.

Stagell isurzhiañ

  1. Skrivet mac'h :
    • Me n’eus nemet daou dez ’baoe mac’h on intañvet . Louis Eunius, gwerzenn 847
    • O ! mac'h oufec'h pegement a vad a ra da galon ur soudard kristen, derc'hent an emgann, en dervezh a-raok mont d'ar bed all marteze, kaout a-zindan e zorn ur beleg evit reiñ dezhañ, en anv Doue, ar pardon eus e bec'hedoù ! — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 216.)
  2. Skrivet ma'c'h :

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù