goufec'h
Aller à la navigation
Aller à la recherche
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar gou-, unan eus pennrannoù ar verb gouzout, hag an dibenn-ger -fec'h
Furm verb
goufec'h /ˈɡufːɛx/
-
- - N'oufemp ket ? - Goufec'h.
- Gant ur c'hemmadur g/o :
- − Ac'hanta ne oufec'h ket kouezhañ gwelloc'h. Me eo ho ten. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 111.)
- ... n'oufec'h ket ober kaeroc'h dezho ? Buhez Genovefa A Vraban, Glaoda'r Prad, p. 95
- « Gwir eo, Mestr, met ma oufec'h ivez. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 13.)
- « [...]. Ne oufec'h ket dibab un anv a glotfe gwelloc'h eget hemañ gant marzh e c'hanedigezh. » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 22.)