klotfe

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar klot-, pennrann ar verb klotañ, hag an dibenn-ger -fe

Furm verb

klotfe /ˈklotfe/

  1. Furm ar verb klotañ e trede gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout
« [...]. Ne oufec'h ket dibab un anv a glotfe gwelloc'h eget hemañ gant marzh e c'hanedigezh. » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 22.)

Troidigezhioù