liñselioù

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn liñsel hag an dibenn-ger -ioù.

Furm anv-kadarn

liñselioù /lĩˈsɛlju/

1. Furm lies an anv-kadarn liñsel.
   • E-pad an noz ec'h afent kuit o-daou dre ar prenestr diwar-bouez liñselioù o gweleoù. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 190.)
   • Hag en noz goude an interamant, me 'c'h ae d'ar vered, da didouariñ an hini marv, hag e tegasen ganen ar gwalinier, ar c'hroazioù aour hag arc'hant, hag al liñselioù, hag e lezen ar c'horfoù en-noazh : [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 81.)
   • Bremaik am sikourot da weskel ar bern liñselioù-se ma vezint lakaet da sec'hañ ; skrivit. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 47.)
   • Ar c'hannerezed-noz a wee o divrec'h d'an dud a yae da sikour anezhe da waskañ o liñselioù. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 347.)
   • "0-0 ! Goneri ! N'eo ket liñselioù a vank amañ ! Amañ zo peadra da lieniñ kant korf marv ! Deus da welet !" — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 68.)

Troioù-lavar

• kousket e-barzh liñselioù sant Pêr

Troidigezhioù

• galleg : draps de lit ^(fr)
• galleg : linceuls ^(fr)