Mont d’an endalc’had

kredfet

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kred-, pennrann ar verb krediñ, hag an dibenn-ger -fet

Furm verb

kredfet /ˈkredfet/

  1. Furm ar verb krediñ en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)
Selaouet hag e klevfet.
Mar karet e kredfet,
Mar karet n' gredfet ket,
Setu am eus da lâret : [...].
— (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 43.)
Selaouet hag e klevfet.
Mar karet e kredfet,
Mar karet n' gredfet ket,
Setu am eus da lâret : [...].
— (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 43.)

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù