kredfet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kred-, pennrann ar verb krediñ, hag an dibenn-ger -fet

Furm verb

kredfet /ˈkredfet/

1. Furm ar verb krediñ en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)

• Hep kemmadur

Selaouet hag e klevfet.
Mar karet e kredfet,
Mar karet n' gredfet ket,
Setu am eus da lâret : [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 43.)

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne) :

Selaouet hag e klevfet.
Mar karet e kredfet,
Mar karet n' gredfet ket,
Setu am eus da lâret : [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 43.)

Gerioù heñvelster

• kredoc'h
• kredot

Troidigezhioù

• galleg : (vous) croirez ^(fr)
• galleg : (vous) oserez ^(fr)