kredoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « kred- », pennrann ar verb « krediñ », hag an dibenn-ger « -oc'h ».

Furm verb

Kemmadur Furm
hep kredoc'h
dre vlotaat gredoc'h
dre c'hwezhañ c'hredoc'h
dre galetaat digemm
amreizh digemm

kredoc'h /ˈkreːdɔx/

  1. Furm ar verb krediñ en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.