korolliñ
Neuz
Brezhoneg
- Diwar an anv-kadarn koroll hag al lostger -iñ.
Verb
korolliñ /koˈrɔlːĩ/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : korollet) (displegadur)
- Dañsal
- — C'hoant bras am befe, emezi, da c'houzout abalamour da betra n'hoc'h eus biskoazh graet d'an taolioù treiñ, lammat pe gorolliñ em zi. [...]. — (Jarl Priel, An Teirgwern Pembroke, Al Liamm, 1959, p. 15.)
- Ha nij-dinij, ar malzennoù
O korolliñ skañv en Oabl
Zo ken espar hag Hunvreoù.
Pe Erc'h-hañv deut d'ober goap. — (Añjela Duval, Anjela Duval Eil embannadur reizhet, Mignoned Anjela 2005, p. 205.) - ... n'eo ket boazet da sellout ouz ar c'houmoul o korolli er goabrenn ... — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 69.)
Deveradoù