Mont d’an endalc’had

konte

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kont-, pennrann ar verb kontañ, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep konte
dre vlotaat gonte
dre c'hwezhañ c'honte
dre galetaat digemm
amreizh digemm

konte /ˈkɔ̃n.te/

  1. Furm ar verb kontañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
Ma zad a gonte d'in gwechall, evit ma distagan diouz ar c'hêriou, ar marvailh-man. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 104.)
Rak, war a gonte Yeun ar Pach, en devoa kavet al lusk hep ehan pe ar mouvement perpetuel, evit komz evel ar C'hallaoued, da lavarout eo an doare da lakaat ur benveg, un ijin pe ur mekanik all bennak da vont en-dro dalc'hmat, hep tan, na gwinterell, na keflusker pe nerzh all ebet. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 40.)

Troidigezhioù