kerzhe

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kerzh-, pennrann ar verb kerzhet pe kerzhout, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

kerzhe /ˈkɛrze/

  1. Furm ar verb kerzhet/kerzhout e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
− « Un afer fall... fall !... » a lavare Lom, dre ma kerzhe a-hed ar stêr, eus Kiouidig da Benn-ar-Pont. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 99.)
Dinec'h e oant diwar-benn madoù ar bed kerkoulz ha diwar-benn o oad a gerzhe, a-zoug e gamm, ker goustadik hag ar stêr vihan e-touez bleuñv ar prad. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 55.)

Troidigezhioù