kerzhe
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | kerzhe |
| dre vlotaat | gerzhe |
| amreizh | digemm |
kerzhe /ˈkɛr.ze/
- Furm ar verb kerzhet/kerzhout e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
-
- − « Un afer fall... fall !... » a lavare Lom, dre ma kerzhe a-hed ar stêr, eus Kiouidig da Benn-ar-Pont. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 99.)
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a) :
- Dinec'h e oant diwar-benn madoù ar bed kerkoulz ha diwar-benn o oad a gerzhe, a-zoug e gamm, ker goustadik hag ar stêr vihan e-touez bleuñv ar prad. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 55.)