kentr

Brezhoneg

Etimologiezh

Kavet e henvrezhoneg chenter.

Meneget er C'hatolikon (quentr).

Da geñveriañ gant cethr « tach » e kembraeg, kenter « tach » e kerneveureg ha cinteir « kentr » e heniwerzhoneg.

Amprestet digant al latin centrum.

Anv-kadarn

kentr /ˈkẽnt(r)/ benel (liester : kentroù)

1. Pezhig metal stag ouzh seul ur marc'heger hag a dalvez dezhañ da vroudañ e jav da vont war-raok.
   • Eus e ziv gentr alaouret ne chome nemet unan, [...]. — (Roparz Hemon, An tri boulomig kalon aour, Al Liamm, 1961, p. 11.)

Deveradoù

• kentrad
• kentradenn
• kentraouer
• kentraouiñ
• kentrek
• kentrell
• kentrenn

Gerioù kevrennek

• rod-kentr

Troioù-lavar

• reiñ kentr d'e varc'h : hastañ

Troidigezhioù

• alamaneg : Sporn ^(de)  gourel
• arabeg : مِهْمَاز‎ ^(ar) (mihmāz)  gourel
• galleg : éperon ^(fr)  gourel
• gresianeg : σπιρούνι ^(el) (spiroúni)  nepreizh
• italianeg : sperone ^(it)  gourel
• iwerzhoneg : spor ^(ga)  gourel , brod ^(ga)  gourel
• kembraeg : ysbardun ^(cy)  gourel pe benel
• nederlandeg : spoor ^(nl)  gourel
• okitaneg : esperon ^(oc)  gourel
• poloneg : ostroga ^(pl)  benel
• saozneg : spur ^(en)
• spagnoleg : espuela ^(es)  benel