kentraouiñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus kentroù hag -iñ.

Verb

kentraouiñ /kẽn'trɔwi/

  1. Reiñ taolioù kentroù.
    • kentraouiñ ur marc'h : reiñ kentroù dezhañ
    • kentraouiñ ur marc'h (dre skeudenn-lavar) : broudañ anezhañ (d'ober tra pe dra.
Adtapet diwar « https://br.wiktionary.org/w/index.php?title=kentraouiñ&oldid=312925 »