Mont d’an endalc’had

kemerin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kemer-, pennrann ar verb kemer pe kemerout, hag an dibenn-ger -in

Furm verb

kemerin /kẽˈmeːrĩn/

  1. Furm ar verb kemer/kemerout e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
— « O ! n'on ket aonik, Job, ha biskoazh ne gemerin spont ouzh ul loen, konikl, louarn pe hoc’h-gouez, zoken. [...]... » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 129.)

Stummoù rannyezhel

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù