kavjen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kav-, pennrann ar verb kavout, hag an dibenn-ger -jen.

Furm verb

kavjen /ˈkaf.ʃen/

  1. Furm ar verb kavout e kentañ gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout
O welout e oan boud da gaout o asant digant va zud, e lakais em spered tec'hout diouto dre guzh war ar c'hentañ lestr a gavjen da guitaat ar vro. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 8.)

Troidigezhioù