kanont

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kan-, pennrann ar verb kanal, pe kanañ, pe kaniñ, hag an dibenn-ger -ont.

Furm verb

kanont /ˈkãː.nɔ̃ɲ(t)/

1. Furm ar verb kanal/kanañ/kaniñ e trede gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

• Hep kemmadur :

Ar c'hleier a voud er foenneier touz, hag e kanont a-gor gant ar stivelloù ha gant skluz an Avon, [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 54.)

Deveradoù

• adkanont
• diskanont
• mouskanont

Troidigezhioù

• galleg : (elles)/(ils) chantent ^(fr)
• spagnoleg : (ellas, ellos ; ustedes) cantan ^(es)