kano
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | kano |
| dre vlotaat | gano |
| dre c'hwezhañ | c'hano |
| dre galetaat | digemm |
| amreizh | digemm |
kano /ˈkãːno/
- Furm ar verb kanal/kanañ/kaniñ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :
- Couskit buhan, ma bugelic,
Ha me a gano d'eoc'h ;
Pa deuio d'ar gêr ho mammic,
E roio bronnic d'eoc'h. — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 1, Pariz, 1890, 1971, p. 2.) - — « [...]. Er gambr ma 'z eot e-barzh, e welot ar wezenn lore a glaskit, ha pa ho pezo kemeret un delienn anezhi, ar re all a gano en ur vouezh ken dudius, [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 99.)
Gerioù kevrennek
- Souchit amañ, ma bihanig,
Ha me a gano deoc'h
Da c'hortoz ho mammig
Da reiñ bronnig deoc'h.
Ho mamm a zo dañserez,
Ho tad a zo mezvier,
Ha c'hwi a zo bihanig
A ranko chom er gêr. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 380.)
Troidigezhioù
Esperanteg
Etimologiezh
- Diwar ar galleg canne, ar saozneg cane pe al latin canna, a zeu e-unan eus an henc'hresianeg κάννα, gant al lostger -o a dalvez da sevel an anvioù-kadarn.
Anv-kadarn
| Troad | unander | liester |
|---|---|---|
| nominativ | kano | kanoj |
| akuzativ | kanon | kanojn |
kano /ˈka.nɔ/