kaerell

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus kaer hag -ell.

Anv-kadarn

kaerell /ˈkɛːrɛl/ benel (furm vihanaat : kaerellig, liester : kaerelled)

1. Bronneg bihan kigdebrer gouez, mistr e gorf, eus ar c'herentiad Mustelidae a arouezer meur a spesad gant e anv
   • Hir ha moan eo he fri evel hini ur gaerell. — (Tad Medar, Diwar c'hoarzin..., Ar Vuhez Kristen, Rosko, 1945, p. 30.)
2. (dre skeudenn-lavar) Plac'h prim hag oberiant-tre (diwar-benn an dud)

Gerioù kevrennek

• kaerell-vihan
• kaerell-vras
• kaerell-wenn

Troidigezhioù

• galleg : belette ^(fr)

Gwelet ivez

• Ar pennad «  kaerell » e-barzh Wikipedia