ingaliñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan ingal hag al lostger -iñ.

Verb

ingaliñ /ĩŋˈɡɑːlĩ/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : ingalet) (displegadur)

  1. Rannañ etre an dud, ingalañ.
  2. Kempenn ar blev, ar c'horf: lakaat brav, kinnig brav
  3. kempenn, aozañ, dresañ (un ti, ur c'harr)
  4. en em ingaliñ

Stummoù all