hollc'halloudek

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger holl- hag an anv-gwan galloudek.

Anv-gwan

hollc'halloudek /ɔlɣaˈluːdek/

1. A c'hall ober pep tra, zo mestr war gement tra zo:
   • Ia, ann Hini a zo holl-c'halloudek, ha santel he hano, en deuz great traou burzuduz em c'henver. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 456.)
   • « Aotrou Doue holl-c’halloudek, » emezañ, « grit ma vezo va breur e savete ! » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 37.)
   • Togoù uhel, kebell izel,
     Nend int netra 'vat e-skoaz din
     Me zo un tog hollc'halloudek
     Kerambreoù a sent ouzhin. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 124.)

Gerioù heñvelster

• hollc'halloudus

Gerioù kar dre o ster

• hollc'halloudeg

Deveradoù

• hollc'halloudegezh

Troidigezhioù

• galleg : omnipotent ^(fr) , tout-puissant ^(fr)