hoalus

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn hoal hag al lostger -us

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	hoalus
Derez-uheloc'h	hoalusoc'h
Derez-uhelañ	hoalusañ
Derez-estlammiñ	hoalusat

hoalus /ˈhwɑːlys/

1. A zedenn ar spered, a zegas dudi, c'hoant, plijadur
   • E gwirionez e vefe bet diaes kavout, er bed a-bezh, ur plac'h ker koant ha ken hoalus hag hi. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 82.)
2. Ken hoalus

Deveradoù

• hoalusted
• hoaluster

Troidigezhioù

• galleg : attirant ^(fr) , attrayant ^(fr) , charmant ^(fr) , séduisant ^(fr) , tentant ^(fr)