heskinañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn heskin hag al lostger -añ

Verb

heskinañ /esˈkĩːnã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : heskinet) (displegadur)

1. Gwallgas ul loen bennak/unan bennak, dre ober vil dezhañ, hegaziñ anezhañ en un doare ingal.
   • An archerien ne ehanent da furchañ an tiez e kêr ha da heskinañ an dud. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 21.)
   • — [...]. Evelato, araok mont kuit, evit heskina Lochristiz hag ober aoun d'ezho, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 81.)
   • Ar breur Arturo a oa skrijet gantañ e sorc'henn-noz divalav : ne zeu an diaoul nemet dre deñvalijenn da heskinañ an eneoù gwerc'h. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 51.)

Stummoù all

• heskignat

Gerioù heñvelster

• atahinañ

Deveradoù

• heskinadeg
• heskiner
• heskinerezh
• heskinus

Gerioù kevrennek

• en em eskinañ

Liamm war-du al lec'hienn Devri

• heskinañ / heskignat v.

Troidigezhioù

• galleg : agacer ^(fr) , irriter ^(fr) , provoquer ^(fr)
• galleg : harceler ^(fr) , persécuter ^(fr)