heñvel-bev

Brezhoneg

Diwaran anv-gwan heñvel hag an adverb bev.

heñvel-bev /hẽvɛlˈbew/

A denn kalz (d'unan bennak, un dra bennak)
- Ar plah a zo heñvel-beo ouz he zad. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 41.)
- Gweled en deus Yann-Gouer n'eo ked al labour-douar heñvel-beo e pep korn euz ar vro. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 101.)
- Me ’m eus anavezet mat da dad koz a oa d'az oad heñvel beo ouzit. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 171.)
- ... a-wechou-all heñvel-beo ouz e vamm, ... — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 237.)

-