gwiske
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar gwisk-, pennrann ar verb gwiskañ, hag an dibenn-ger -e.
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | gwiske |
| dre vlotaat | wiske |
| dre c'hwezhañ | digemm |
| dre galetaat | kwiske |
| amreizh | wiske |
gwiske /ˈɡɥis.ke/
- Furm ar verb gwiskañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb e, ar stagell isurzhiañ ma, da skouer) :
- « [...]. Hogen endra ma wiske e harnez-brezel, e sonas adarre ar c'horn-boud, kement e touje Bohor ne vefe ket bet klevet e c'halvadenn gentañ. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 114.)