gwaskenniñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn gwaskenn hag al lostger -iñ.

Verb

Kemmadur	Furm
hep	gwaskenniñ
dre vlotaat	waskenniñ
amreizh	waskenniñ

gwaskenniñ /ɡwasˈkɛnːĩ/ verb gwan (anv-gwan-verb : gwaskennet) (displegadur)

1. Pasaat
   • Gwaskenni a ra bemnoz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 196.)
   • Me n'am-oa greet nemed gwaskenni en iliz ; n'em-oa lavaret na pater nag ave (na pater na noster). — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 398.)

Stummoù all

• gwaskennat

Gerioù kevrennek

• diwaskenniñ

Troidigezhioù

• galleg : tousser ^(fr)