gwaskenn

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus gwask hag -enn.

Anv-kadarn

gwaskenn /ˈɡwaskɛn/ benel (furm vihanaat : gwaskennig, liester : gwaskennoù)

1. Droug a ra d'an den gouzañv ur paz a wask anezhañ ken a ra
2. (Dre astenn-ster) Ar paz-se end-eeun
   • Med ar waskenn n'a ket en-dro. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 164.)
   • Penegwir ar waskenn n'a ket diwar an dud ... — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 196.)

Deveradoù

• gwaskennañ
• gwaskenniñ

Troidigezhioù

• galleg : accès ^(fr) , attaque ^(fr) (d'un mal)
• galleg : rhume de poitrine ^(fr)