gwalc'hi
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
gwalc'hi /ˈɡwalxi/
- Furm ar verb gwalc'hiñ en eil gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
- Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :
- — « [...], gant ar pezh a chomo er voutailh e walc'hi ivez da roched, ha pa 'z pezo gwisket mat anezhi en-dro dit, e lavari d' ar roue c'hwezhañ an tan, pa garo, warnout. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 66.)