gwakaat

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan gwak hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at).

Verb

Kemmadur	Furm
hep	gwakaat
dre vlotaat	wakaat
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	kwakaat
amreizh	wakaat

gwakaat /ɡwaˈkɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : gwakaet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Dont da vezañ gwakoc'h ; boukaat
   • <skouer.>
2. (dre skeudenn-lavar) Dont da vezañ tener, teneroc'h, paouez da vezañ strizh, da vezañ kalet
   • <skouer.>

II. verb kreñv eeun

1. Lakaat (un dra bennak) da vezañ gwakoc'h ; boukaat
   • Penaos gwakaat an tez ? — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 67.)
2. (dre skeudenn-lavar) Lakaat (unan bennak, un dra bennak) da vezañ tener, teneroc'h ; dousaat, teneraat
   • <skouer.>

Gerioù enepster

• garvaat

Troidigezhioù

• galleg : (s')amollir ^(fr)