graus

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn gra hag al lostger -us

Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen graus
Derez-uheloc'h grausoc'h
Derez-uhelañ grausañ
Derez-estlammiñ grausat

graus /ˈɡrɑːys/

  1. A c'hell bezañ graet ; grëus
  2. (Yezhadur) Kreñv, tre
    • 207. Pa ra ar rener an ober merket gant ar verb e lavarer emañ ar verb-se en TU GRA, ur verb graus eo : al laboused a gan, kanañ a reont, ne ganont ket. [...]. — (Frañsez Kervella, Yezhadur Bras ar Brezhoneg, Brest, 1947, 1976, p. 151.)

Troidigezhioù

  1. galleg : faisable (fr) , possible (fr) , réalisable (fr)
  2. galleg : transitif (fr) (verbe)