gouvezas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gouvez-, pennrann ar verb gouvezout, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

gouvezas /ɡuˈveː(z)as/

  1. Furm ar verb gouvezout e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
<skouer.>
[...], hag hep ma ouvezas netra he zad. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 79.)
[...], e kavas an hini gozh kousket, hag e tiwadas anezhi, hep ma ouvezas den netra. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 215.)
Den ne c'houvezas morse. — (Jozef ar Moal, lakaet e brezhoneg gant Loeiz Konk ha Paotr Jeg, Ar bara loued, Embann an Hirwaz, p. 32.)
Den nemedon ne c'houvezas kement-se, er gompagnunez. — (Jozef ar Moal, lakaet e brezhoneg gant Loeiz Konk ha Paotr Jeg, Ar bara loued, Embann an Hirwaz, p. 163.)
Ne voe ket pell e c'houvezas, [...]. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 36.)

Troidigezhioù