gouiin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar goui-, unan eus pennrannoù ar verb gouzout, hag an dibenn-ger -in

Furm verb

gouiin /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb gouzout e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
N'ouzon ket, ne ouiin morse, petra zo c'hoarvezet en div deir eur goude. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 33.)

Stummoù all

Troidigezhioù