Mont d’an endalc’had

glasko

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus klasko gant ur c'hemmadur dre vlotaat (k > g)

Furm verb

Kemmadur Furm
hep klasko
dre vlotaat glasko
dre c'hwezhañ c'hlasko
dre galetaat digemm
amreizh digemm

glasko /ˈɡlasko/

  1. Furm kemmet ar verb klask e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
« [...]. Ha lavarout a ran d'eoc'h : an neb a glasko stourm ouzin, e-kreiz e gounnar ruz, a zeuio da c'hoarzin glas ». — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 21.)
« [...] : kement den a glasko izelaat Sagremor dirazon em c'havo war e hent, [...]. » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 105.)
Piv eta a glasko gwerzioù ha sonioù Yann ar Gwenn ? — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 56.)
  • War-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne, da skouer :
Hiviziken, pep hini a vezo en e renk. — Va gwreg ne glasko ket ober he mevel ac'hanon. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 56.)