glaourenneg

Brezhoneg

Gwelet ivez : glaourennek

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn glaourenn hag al lostger -eg.

Anv-kadarn

glaourenneg /ɡlɔwˈrɛnːek/ gourel (liester glaourenneien)

1. Den zo glaourenn ouzh e veg ; glaoureg
   • <skouer.>
2. Den a gomz kalz ; begeg, fistilher, klakenn, teodeg
   • Bep lun vintin, e teue eur glaourennekbennak d'ober an heg outo hag e kave e oa ganto c'houez an dour benniget. — (Tad Medar, Diwar c'hoarzin..., Ar Vuhez Kristen, Rosko, 1945, p. 150.)
3. Diod ; begeg, genaoueg
   • Ro peoc'h din, glaourenneg... — (Klaoda ar Prad, An teir c'had ; Ar mevel laer, Ti-moulerezh Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1908, p. 19.)

Krennlavarioù

• Un drezenn daoubennek
  A ro lamm d'ar glaourenneg. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 315.)

Troidigezhioù

den glaourenn ouzh e veg

• galleg : personne qui bave ^(fr)

den a gomz kalz

• galleg : bavard ^(fr)

genaoueg

• galleg : idiot ^(fr)