gellfot
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar gell-, pennrann ar verb gellout, hag an dibenn-ger -fot.
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | gellfot |
| dre vlotaat | c'hellfot |
| amreizh | c'hellfot |
gellfot /ˈɡɛlfɔt/
- Furm ar verb gellout en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
- Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :
- — [...]; mar gounezit, it araok ha flastrit muia ma c'helfot hoc'h enebour. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 104.)
- — [...]. Kaout a ra d'eoc'h e c'helfot sevel e tour Berven ken eaz ha m'her lavarit? [...]? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 108.)
- — [...], hag a raio guella ma c'hellfot en eur fiziout e Doue. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 271.)
- — Breman, astennit ho kouzouk muia ma c'helfot.... Muioc'h c'hoaz.... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 296.)
- Skoit gant ho ferc'hier ha gant ho filc'hier startañ ma c'hellfot ! — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 208.).