gedon
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-kadarn gad hag an dibenn-ger -on, gant ur pebeiladur vogalennek a/e.
Furm anv-kadarn
gedon /ˈɡeː.dɔ̃n/ benel
- Furm lies an anv-kadarn gad.
- Kalz e kar ar gedon [...]. — (Klaoda ar Prad (dastumet, adgwelet ha reizhet gant), An teir c'had ; Ar mevel laer, Ti-moulerezh Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1908, p. 1.)
- Gant eun toulladig gedon brao
Da ober eun tamm lip-e-bao !... — (KLAODA ar Prat (Pluen-Zir), Trubuilhou An aotrou Gargam pe Torrou-penn an deiz kenta 'r bloaz, Pez-c'hoari farsus e daou Arvest, 1909, p. 2.) - Gedon ha konifled a zo du-hont en koad Keraudren dont a reont da c'hoari war an traezh, war-dro gouloù-deiz : mar gall o zapout, tizhet e vefont. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 56.)
- War e veno, Baskig eo a oa kaoz dezhañ da rankout sentiñ e palez ar roue e-lec'h bezañ digabestr er gêr o redek ar gedon. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 50.)
- Ar c'hlujiri a vez ar gwellañ gant an dud war-lerc'h ar gedon. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 240.)
Gerioù heñvelster
Deveradoù
Troioù-lavar