gaozeo

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus kaozeo gant ur c'hemmadur dre vlotaat (k > g)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	kaozeo
dre vlotaat	gaozeo
amreizh	digemm

gaozeo /ɡoˈzeːo/ /ɡoˈʒeːo/

Furm ar verb kaozeal en eil gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :

— « Lez da drouz, » eme Yann, « ha deomp atav d' he c'haout ; goude ni a gaozeo eus a galz a draoù all. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 87.)

Serrit ho kenou, c'hwi ! C'hwi a gaozeo pa gaozeo an torchlistrïou d'ar zadorn da noz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 453.)

Te, mehïeg, a gaozeo pa vo da dro ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 544.)

Serrit ho kenou, c'hwi ! C'hwi a gaozeo pa gaozeo an torchlistrïiou d'ar sadorn da noz ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 90.)

War-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa, da skouer :

Serrit ho kenou, c'hwi ! C'hwi a gaozeo pa gaozeo an torchlistrïou d'ar zadorn da noz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 453.)

Serrit ho kenou, c'hwi ! C'hwi a gaozeo pa gaozeo an torchlistrïiou d'ar sadorn da noz ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 90.)